پزشک به کسی می گویند که با دیدن علائم زبان و ... تشخیص می دهد .
و هیچ پزشکی نیست که به سخنان بیمار در طول درمان توجه خاصی کند و کار خودش را می کند و به خودش و تشخیص خودش عمل می کند و اگر بیمار از کار او ناراضی باشد و نتیجه نگیرد فوقش بعد از چند سال به او می گوید می خواستی اینجا نیایی ! حال آنکه بیمار جای دیگری برای ریسک کردن ندارد و می داند کاری از دست دیگران بر نمی آید پس با او ادامه می دهد چون چاره ای ندارد تا روزی که او خودش دکتر می شود و به این تشخیص می رسد که پزشک مربوطه یک عمر اشتیباه کرده است و ادسر غلط کرده است و تز جدیدی می دهد .
تزی براساس واقعیت های موجود .
و در بهشت ظرف میوه نزدیک دستشان است و از خوشه های موز می خورند .سوره واقعه .
و جهنمیان از آب جوشان می خورند .
البته بدون دیدن این علائم هم می شود فقط کافیه به مریض بگی بره قرآن را فارسی اش را بخواند .
کلوا فی الارض حلال طیبا
و آنچه در زمین می روید پاک و پاکیزه بخورید .بقره - و از قابلمه کمتر بخوریید .(عدس و باقالی و خیار و پیاز و سیر و ... )
گوشت گوسفند بخورید و زور بی خود نزنید .
مرغ بریان بخورید و ترنجبین (گرمیجات) و چیزهای خوب بخورید ...
در بهشت گچ نمی خورند .
حاج آقا مجتهدی طهرانی به طلبه ها چیز خوردن یاد می دادند : زمان ما نون و پنیر و گردو و کشک بادمجون و .... جالا هی مرغ گوشت .