جلیلی اگر می خواست رییس جمهور شود باید رای من را می خرید .
من اون پیرزن پشت کوهی نیستم که مفتی و یا با یک پرس چلو کباب و پانصد هزار تومن تو دکتر و یا مثلت را رییس کنم .
باید می اومد یکان یکان ما را راضی و تطمیع می کرد و این پست را می خرید این که ایشان فک و فامیل من که نیست تا مجانی سکان مملکت را به دست بگیرد چی کاره من میشه که بیام به این و اون رای بدهم .
تا امروز که چهل سال می گذرد که چیزی گیر من نیمده هر که از قبال من رییس شده تا من این کار را تکرار کنم از این به بعد هم هر کی هر چی
می خواهد پولش را بده ور داره ببره دوره زمونه مفت خوری مفت بری تموم شد .
به قول معروف اون ممه را لولو برد جلیلی تو خواب بودی نفهمیدی .
الان هم دیر نشده هر کی می خواد تاییدش کنم هزینه و بهایش را بده .
من که نامه فدایت شوم برات ننوشتم .
اون روز تا حالا کودک بودیم حالا بزرگ شدیم می فهمیم یک رای هم سرنوشت سازه و ارزش داره و سرنوشت تو این بود با وجود فرصت رییس جمهور نشی چون این کاره نبودی .
هر کسی قیمت خودش را داره .
وقتی تا حالا هیچ ارزشی برای ما قایل نبوده و نیستی از ما هم هیچ توقعی نداشته باش .